|
(Аллоҳ нозил қилган Китоб (Таврот)дан иборат бўлган нарсани (Муҳаммад алайҳис-саломнинг пайғамбарлигини) беркитадиган ва уни озгина қийматга сотадиган кимсалар). Бу оят Аллоҳ нозил қилган нарсаларни ниманингдир эвазига бошқаларнинг манфаатларини кўзлаб яширганлар ҳақида. Шунинг учун ҳам Аллоҳ Таоло ундан кейин
وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً
(ва уни озгина қийматга сотадиган кимсалар), деяпти. Бу бир томондан. Иккинчи томондан бу ердаги яширувчиларнинг тавба қилиш эҳтимоллари йўқ. Масалан, бу ерда гап Аллоҳ нозил қилган нарсаларни яшириб, кофир ҳолида ўлиб кетиб бўлганлар устида боряпти. Шунинг учун Аллоҳ Таоло ундан кейин
أُولَـئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
(қоринларини фақат олов билан тўлдирадилар — уларга қиёмат кунида Аллоҳ сўзламайди — боқмайди ва уларни (гуноҳларидан) покламайди. Улар учун аламли азоб бордир), деяпти.
2-
وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً
(Ва уни озгина қийматга сотадиган). Бу гапнинг фақат мантуқи бор, унда тескари мафҳум йўқ. (Мантуқ гапнинг устки маъноси, мафҳум эса унинг остки маъноси. Оз пулга сотиш мумкин бўлмаса, кўп пулга сотиш мумкин экан-да, деган остки маънони чиқариш қарама-қарши мафҳум бўлади). Чунки одатда ўз раҳбарларининг манфаатларини кўзлаб, шунинг эвазига нимадир олиб, ҳақиқатни яширадиганларнинг олган нарсалари ҳар қанча кўп бўлмасин, қилган жиноятлари ва шунинг натижасида кўрадиган зиёнлари олдида ҳеч нарса бўлмай қолади.
Яъни, агар улар Аллоҳ нозил қилган нарсаларни оз пул эвазига эмас, кўп пул эвазига яширганларида уларга гуноҳ бўлмас эди, дейилмайди. Оз ёки кўп бўлишидан қатъий назар, ниманингдир эвазига Аллоҳ нозил қилган нарсаларни яшириш жуда оғир гуноҳдир.
(مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ қоринларини фақат олов билан тўлдирадилар). Яъни, улар Аллоҳ нозил қилган нарсаларни яширганлари натижасида қоринларига фақат ҳаром луқмани ейдилар ва бу ҳаром луқма қиёмат кунида уларнинг дўзахга киришларига сабаб бўлади. Бу ерда ўт сўзи мажозий маънода қўлланяпти. Ундан мурод ҳаром луқмадир. Чунки мана шу ҳаром луқма сабабли улар ўтга, дўзахга кирадилар.
80-бет
Бетлар:1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208